De afgelopen maanden is het een hot topic: fitgirls and guys, foodguru’s, speciaal samengestelde sport- & voedingsplannen. Je kunt er gewoon niet omheen, het is overal. Op social media, op tv, de krant en op straat. En allemaal promoten ze weer een ander sportschema of dieet. Vandaar ook de toepasselijke titel “Ik zie door de bomen het bos niet meer”. Er hebben zich tegenwoordig ontzettend veel mensen ontpopt tot health- & fitness professional op social media en roepen op tot het volgen van bepaalde gewoontes, om een bepaald resultaat te bereiken wat zij hebben bereikt. Afgelopen week kwam dan daar toch wel het hoogtepunt met de dames van the Green Happiness die pretenderen dat men door een ei te eten je ‘de menstruatie van de kip’ eet. Lubach maakte er een mooi filmpje van. Dat was een van de vele reacties, vele professionals gingen vervolgens ook los op hun uitspraken en deelden hun eigen theorieën over gezond eten en bezig zijn. Gezond zijn is een begrip geworden, maar wat is nou precies gezond? Blijkbaar heeft zelfs het Voedingscentrum het niet bij het rechte eind, want die Schijf van Vijf is maar slecht. Koolhydraten zijn slecht, alcohol uit den boze, vlees mag niet, vis dan weer wel maar enkel de goede vette omega vissoorten. Zuivel, ook zo’n boosdoener. Superfoods als quinoa, bulgur en linzen worden aangeprezen. Eveneens als allerlei smoothies en (groene) sappen.
Allemaal leuk en aardig en zelf volg ik op social media ook diverse health- & fitgirls, waaronder Rens Kroes, In Love With Health, Jenny Alvares (voorheen Healthy Fans) en Chicks Love Food. Ook bekijk ik geregeld de websites van Personal Body Plan, the Green Happiness en andere fitgirls. Maar dan schrik ik ook, want ze promoten het ideale plaatje: een superstrak fit afgetraind lijf. Echt wel mooi hoor, maar als je eens wist wat je daarvoor moet doen en dan nog belangrijker, moet laten! De voedingsrichtlijnen zijn schrikbarend en 4-6 keer per week sporten, lijkt me uitputtend. Vaak lees je ook dat als mensen zo’n bepaald dieet en sportregime volgen sociale contacten kwijt raken, of althans voor even. Zeer begrijpelijk, want al je tijd gaat op aan calorieën tellen, sporten en bijhouden wat je wel en niet mag eten of drinken. Vrienden zullen je inderdaad wel voor gek verklaren. Persoonlijk vind ik toch ook wel echt knap als mensen een bepaalde gezonde levensstijl nastreven en een afgetraind lijf hebben. Wel heb ik mijn vraagtekens bij hoe ze zich mentaal voelen. Zijn ze gelukkig, leven ze stress vrij, zijn ze tevreden? En als ze dit allemaal zijn, dikke prima voor hen. Dan mogen ze trots op zichzelf zijn, want ze zien er goed uit, zijn gezond en tevreden! Maar wat ze vergeten, een heleboel jongens en meisjes kijken naar ze op, willen ook zo’n lijf. Besluiten de voedings- en sportrichtlijnen te gaan volgen, maar wellicht vanuit de verkeerde overtuigingen. Worden er vervolgens nog somberder door en sommige slaan er zelfs zo ver in door dat voeding en sporten een obsessie wordt. En zo hebben we er een nieuwe eetstoornis bijgekregen: Orthorexia, waarbij iemand lijdt aan een dusdanige obsessie en preoccupatie met gezond eten en leven, dat er allerlei problemen en belemmeringen ontstaan in het dagelijks functioneren. Ook al is het nog geen officieel erkende stoornis, veel mensen hebben er wel degelijk last van. En al die instanties en foodguru’s hebben dit (soms) niet door, die blijven promoten voor afvallen, bepaalde diëten en sport programma’s. Uiteraard zijn er ook veel mensen met overgewicht, maar om nou als ideaalbeeld een super slank, super gezond en ‘groen’ persoon na te streven, lijkt me ook niet de bedoeling.
Ik eet graag gezond en hou ook van sporten, maar hou ook van een hamburger en wijntje op zijn tijd. Wellicht ben ik ook niet superslank, maar ik accepteer mezelf voor wie ik ben, ik hou van mijn persoon als geheel, inclusief mijn imperfecties. En bepaalde recepten van bovengenoemde fitpeople maak ik ook graag, maar belangrijk hierbij is “balans houden”. Zowel in je voeding als in het sporten. Eigenlijk geldt het voor je gehele levenswijze, balans creëren tussen in- en ontspanning, bij gezond of ongezond eten, en ga zo maar door. Graag zou ik zien dat bepaalde fitgirls en foodguru’s ook meer die balans lieten zien, in plaats van alleen maar posts van sporten, gezonde gerechten en afgetrainde lijven. En voor iedereen die graag dat perfecte lijf of die superhealthy levensstijl nastreeft, ga eerst eens bij jezelf na of je daar wel echt gelukkig van wordt? Leer te houden van jezelf zoals je nu bent. En besef ook dat sommige mensen nou eenmaal genetisch geluk hebben gehad. Als je ontevreden over jezelf en je lijf bent, heeft het geen zin om continue te focussen op afvallen en te wachten op dat ideale lijf dat je volgens jezelf moet hebben en dan pas van jezelf kan houden. Zo wordt het een obsessie en blijf je vastzitten in een vicieuze cirkel van negatieve gevoelens en frustratie. Open je ogen, kijk naar jezelf zoals je nu bent, accepteer jezelf en leer van jezelf te houden. Ondanks je huidige gewicht, dit is het moment om van jezelf te houden. Door jezelf te accepteren en aanvaarden zoals je nu bent, zal dat proces van afvallen een stuk gemakkelijker gaan (en wellicht niet eens meer nodig of prioriteit zijn). Dan zul je hopelijk ook beseffen dat er tussen alle bomen een pad ontstaat, namelijk jouw pad. Volg je eigen plan, neem tips, recepten en oefeningen van anderen over, maar volg je eigen pad.
Mocht je nou nog vragen hebben over bovenstaande onderwerpen of hulp willen bij het proces om van jezelf te leren houden, of de obsessie met een bepaalde levensstijl willen loslaten, dan kun je altijd contact met me opnemen!
Liefs,
Michelle