[fusion_text]
Ik heb getwijfeld of ik deze blog wel online zou moeten zetten, want ja hiermee laat ik wel de eerste barstjes in mijn perfecte kopje zien. Maar aan de andere kant, het maakt me wel menselijk en ik ben graag eerlijk. Dus daarom wil ik jullie graag weer een update geven over hoe het nu met mijn eigen praktijk gaat!
Ik ben nu dik twee maanden bezig en zoals de titel van deze blog al zegt, de witte broodsweken zijn voorbij! Voordat ik mijn praktijk begon, wist ik dat je als ondernemer goede en minder goede tijden hebt, maar ik had mezelf voorgenomen alles van te voren al goed geregeld te hebben. Dus ik heb alles op papier gezet, gezorgd dat ik voordat ik begon kon rekenen op al een aantal aanmeldingen en had mijn visie en plannen voor de toekomst ook al op papier gezet. En dus kon ik met een gerust hart starten in september, en zo geschiedde. En wat heb ik genoten van die eerste maanden! Ik kreeg aanmeldingen binnen, ben samenwerkingsverbanden aangegaan waar ik hartstikke trots op ben, heb een lezing voor het SPS-NIP mogen geven en heb allerlei nieuwe mensen leren kennen en aan mijn netwerk kunnen toevoegen. Ook ben ik me gaan focussen op mindfulness en het geven van groepstrainingen daarvan. Ten slotte ben ik meer te weten gekomen over mezelf als persoon en als psycholoog. Ik heb meer inzichten gekregen en heb dingen op papier gezet waar ik nog aan wil gaan werken. Na dit te lezen zul je wellicht denken, maar wat is dan nou precies het probleem? Waar maak je je zorgen om?
Nou dat zal ik je zeggen, het is sinds 2 weken wat rustiger, ik heb een aantal vaste klanten, de datum voor de groepstraining mindfulness is gepland (zie voor meer info en data: mindfulness cursus januari 2017) maar ik voel toch een soort van “druk”. Een onheilspellend gejaagd gevoel.. En ja, de afgelopen 2 weken heb ik ook geen nieuwe aanmeldingen gehad, wellicht hangt het daarmee samen. Maar ik weet (en hoop) dat dat vanzelf weer gaat komen. Desalniettemin blijf ik me een beetje opgefokt voelen.
Als ik dan goed bij mezelf te rade ga, weet ik dat ik alles graag zo snel mogelijk geregeld wil hebben. Het kan me allemaal niet snel genoeg gaan. Daarom zorg ik er voor dat ik goed voorbereid ben, dat ik alle scenario’s doorneem voor ik een keuze maak. En daarnaast wist ik wat ondernemen inhield. Dus nu die eerste maanden voorbij zijn en ik in rustiger vaarwater terecht ben gekomen, gaat het weer kriebelen. Wil ik weer meer, wil ik weer sneller. En dat is nu juist het moment waarop ik tegen mezelf mag zeggen, het is oke, het hoeft niet allemaal meteen. Maar ook, het is niet erg als het even wat minder gaat, als ik even geen aanmeldingen heb betekent dat niet dat ik direct failliet ga of er maar mee moet ophouden. Ondernemen is hoge pieken, diepe dalen. Het ene moment ben je ‘on a roll’, het andere moment voel je die druk om te presteren omdat het even minder gaat.
En ja, die periode is nu aangebroken. Ik heb even een rustige maand. Maar in plaats van meteen te denken “OH NEE, WAT NU?!”, heb ik besloten niet in paniek te raken en te focussen op de zaken waar ik al mee bezig ben. Heel eerlijk, die eerst dag was de paniek er dus wel degelijk.. Maar, er zitten al weer een aantal spannende dingen aan te komen (waarover ik nu nog niets ga verklappen ;-)). En die spannende dingen leveren wellicht weer nieuwe aanmeldingen of nieuwe contacten op! Tot die tijd moet ik me niet gaan bezighouden met stress of negatieve gedachten. Ik kan beter nadenken over nog meer mogelijkheden om klanten te werven!!
Ondanks dat de witte broodsweken voorbij zijn, ben ik nog steeds heel blij met mijn keuze om voor mezelf te beginnen. Alle mogelijkheden die ik nu heb, en het feit dat het in hartje Amsterdam is, i love it. Ik heb wellicht ook mindere momenten, maar die vallen teniet als ik denk aan alle momenten die ik in de afgelopen (pas 2!!) maanden heb meegemaakt. Dus dat belooft nog wat voor de komende maanden :-). Ik wilde dit graag met jullie delen om je bewust te maken van het feit dat ondernemen ook risico’s bevat, er zijn mindere maanden en er zijn belangrijke keuzes die je moet nemen. Maar desondanks vind ik het nog steeds hartstikke leuk. En zoals ze bij een bruiloft zeggen, na die witte broodsweken mag het bezoek langskomen en kan het huwelijk echt beginnen. Dus ik visualiseer me dan ook dat nu de echte grote dingen gaan gebeuren!
Geniet van jullie weekend!
Liefs,
Michelle[/fusion_text][fullwidth background_color=”” background_image=”” background_parallax=”none” enable_mobile=”no” parallax_speed=”0.3″ background_repeat=”no-repeat” background_position=”left top” video_url=”” video_aspect_ratio=”16:9″ video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_preview_image=”” overlay_color=”” overlay_opacity=”0.5″ video_mute=”yes” video_loop=”yes” fade=”no” border_size=”0px” border_color=”” border_style=”solid” padding_top=”0″ padding_bottom=”30″ padding_left=”0″ padding_right=”0″ hundred_percent=”no” equal_height_columns=”yes” hide_on_mobile=”no” menu_anchor=”” class=”” id=””][/fullwidth]